Święcenia kapłańskie i diakońskie

Odsłony: 114

Ordination 01Wielką radością jest dla nas możliwość podzielenia się z Wami łaską, jaką nasi misjonarze oblaci Maryi Niepokalanej z Madagaskaru otrzymali od Boga i Kościoła 7 kwietnia 2024 r. W Niedzielę Bożego Miłosierdzia dwóch naszych scholastyków, RANDRIATSARAFARA Enintsoa Emile i RAZANAJATOVO Aymar Marie Justin, przyjęło święcenia w stopniu diakonatu, a czterej diakoni, RAVELONA Jean Brunot, RANAIVO PANARIVO Tsiory Faniry, RANAIVOSON Hasimpandeferana Hyacinthe Anatole, RANDRIANANDRASANA Jean Joseph(piszący te słowa), przyjęli święcenia kapłańskie. Uroczystości miały miejsce w naszej parafii pw. Matki Bożej z Lourdes w Toamasinie. W naszej Delegaturze zawsze jaśnieje wielkanocna radość. Chwała Bogu na wieki wieków.

Przed niedzielą ze święceniami odbyliśmy tydzień rekolekcji (przez cały Wielki Tydzień: od wigilii Niedzieli Palmowej do Wielkiej Soboty) głoszonych przez ojca DENUSSEINA (montfortanin) pracującego w Wyższym Seminarium Duchownym św. Franciszka Salezego – Analamalotra w Tamatave. Podczas rekolekcji skupił się na znaczeniu sakramentu święceń (diakon i kapłan) oraz na radości bycia diakonem i kapłanem na wzór św. Eugeniusza de Mazenoda, naszego świętego założyciela. Mówił także o aktualnych problemach związanych z życiem księży oraz o tym, jakie inicjatywy należy podjąć, aby ich uniknąć i wiernie żyć powołaniem kapłańskim.

W sobotnie popołudnie 6 kwietnia mieliśmy okazję podzielić się świadectwem (diakoni) w parafii pw. Matki Bożej z Lourdes. Każdy przedstawił przebieg swojego powołania – aż do dnia święceń. Następnie rodzice pobłogosławili nas w tradycyjny sposób, wyrażając swoją wolną wolę i radość z oddania swoich synów Bogu, Kościołowi i zgromadzeniu. Było to popołudnie pełne wielkiej radości dla chrześcijan, którzy licznie przybyli, aby wysłuchać naszych świadectw.

Msza święta 7 kwietnia rozpoczęła się o godzinie 9.00, a przewodniczył jej arcybiskup Toamasiny – kardynał TSARAHAZANA Désiré. Koncelebrowali ją księża oblaci i diecezjalni, w tym ks. RAKOTOARIMISY Jean Aimé, wikariusz generalny, i o. RAKOTONDRAVELO Alphonse, przełożony Delegatury. Obecni byli także księża diecezjalni z Fénérive-Est, Fianarantsoa i Ambositry. W swojej homilii kardynał podkreślił wyzwania stojące dziś przed kapłanami. Chodzi o życie modlitwą, a przede wszystkim o bycie dobrym pasterzem, tak jak chce Bóg. Kapłan musi umieć czytać znak czasu i wnosić własny wkład w budowę Kościoła. Ojciec Alphonse RAKOTONDRAVELO podczas swojego przemówienia, zwracając się do nowo wyświęconych, podkreślił znaczenie wierności we wszystkich jej znaczeniach. Podkreślił wiarę i modlitwę, przywołując słowa papieża Franciszka: „Bez wiary wszystko się wali; bez modlitwy wiara gaśnie”. Zakończył swoje słowa pierwszymi obediencjami dla nowo wyświęconych kapłanów.

Ceremonia trwała prawie pięć godzin. Po mszy św. oblaci, rodziny wyświęconych i wszyscy goście na dziedzińcu parafialnym wzięli udział w radosnej agapie.

Na zakończenie my, sześciu wyświęconych (dwóch diakonów i czterech księży), przekazujemy każdemu z osobna naszą szczerą wdzięczność: kardynałowi, Administracji Delegatury prowadzonej przez o. Alphonse, parafii w Toamasinie, współbraciom oblatom, rodzinom, parafianom, przyjaciołom misji. Wasza komunia i braterstwo zachęca nas do dołożenia wszelkich starań na rzecz ewangelizacji tam, gdzie jesteśmy i gdzie będziemy posłani.

Ordination 01  Ordination 02  Ordination 03

Ordination 04  Ordination 05  Ordination 06

Ordination 07  Ordination 08  Ordination 09

Kilka słów od nas – nowo wyświęconych księży:

 

RANAIVOSON Hasimpandeferana Hyacinthe Anatole0

 

« Nazywam się RAVELONA Jean Brunot, urodziłem się 12 września 1990 r. w Vavateninie, chrzest przyjąłem 18 grudnia 1990 r. Swoje pierwsze śluby zakonne złożyłem 8 września 2015 r., a śluby wieczyste 30 października 2022 r. Przyjąłem święcenia diakonatu 25 czerwca 2023 r., a święcenia kapłańskie 7 kwietnia 2024 r. z rąk kardynała Désiré TSARAHAZANY, arcybiskupa Toamasiny. Wielką radością było dla mnie przyjęcie święceń kapłańskich w Niedzielę Miłosierdzia Bożego.

Cóż za radość zostać wysłanym, aby nieść Dobrą Nowinę całemu światu jako misjonarz oblat Maryi Niepokalanej. Dziękuję Dobremu Bogu, który jest zawsze miłosierny, i który powołał mnie na swojego współpracownika jako kapłana Kościoła Katolickiego».

 

RANAIVO PANARIVO Tsiory Faniry0

 

O. RANAIVOSON Hasimpandeferana Hyacinthe Anatole, omi

« Oto jestem, poślij mnie » Esaïe 6,8

« Święcenia kapłańskie są łaską. Łaską, bo dają mi ogromną radość. Niewytłumaczalna radość z tego, że Bóg przez swoją miłość wybrał mnie, abym był wśród tych kapłanów i uczniów. Jako kapłan liczę na tę samą łaskę Bożą, aby z miłością udoskonalić misję Chrystusa. Podobnie jak Jego uczniowie – i ja zawierzam się naszemu Panu Jezusowi i biorę Go jako przewodnika na mojej drodze powołaniowej.

W tym wszystkim proszę o modlitwę. Dziękuję bardzo. Bardzo dziękuję ».

 

RANDRIANANDRASANA Jean Joseph 0

 

 

O. RANDRIANANDRASANA Jean Joseph OMI: Dzień święceń przypomniał mi całą moją historię osobistą i rodzinną, począwszy od dzieciństwa, oraz gorliwość, która rozbudziła moje powołanie. Jednocześnie to wydarzenie przenosi mnie w przyszłość. Otwiera mi to nową drogę, która kieruje mnie bardziej w stronę misji uświęcenia, nauczania i rządzenia. Aby przez to przejść, proszę Dobrego Pana, aby zachował mnie w postawie synowskiego posłuszeństwa i nieustannie oddawał pod opiekę Najświętszej Maryi Pannie. Dlatego też za swoje motto przyjąłem zaproszenie Maryi Niepokalanej do posłuszeństwa Jej Synowi, które padło w Kanie Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5b).

 

 

RAVELONA Jean Brunot

 O. RANAIVO PANARIVO Tsiory Faniry OMI:
«7 kwietnia 2024 r. byłem bardzo zadowolony i bardzo szczęśliwy. To był bardzo ważny i niezapomniany dzień w moim życiu. Przede wszystkim dziękuję Bogu Wszechmogącemu za wszelkie łaski, którymi mnie obdarzył. Następnie dziękuję wszystkim, którzy pomogli mi zrealizować moje pragnienie i powołanie do kapłaństwa w Kościele katolickim i w Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Dziękuję moim rodzicom, zespołom formatorów od prenowicjatu aż do stażu diakońskiego, a także wszystkim współbraciom oblatom, moim kaznodziejom i wszystkim parafianom. 

Dziękuję także kardynałowi i naszemu przełożonemu Delegatury oraz jego radnym. Dziękuję moim rodzicom i mojej rodzinie za obecność podczas całej uroczystości i błogosławieństwo, którego udzielili mi w sobotnie popołudnie. Przyjęcie przebiegło pomyślnie i zostało dobrze zorganizowane dzięki wszystkim, którzy brali udział w przygotowaniach i realizacji, w tym członkom Rady Delegatury, proboszczowi i wikariuszowi parafii pw. Matki Bożej z Lourdes oraz parafianom i naszym współbraciom oblatom ».

Zawsze liczymy na Wasze modlitwy i wsparcie, obiecujemy też nasze modlitwy.

Niech Wam Bóg błogosławi! !

P. RANDRIANANDRASANA Jean Joseph OMI