"Biada Pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z mojego pastwiska" (Jr 23 : 1-6)

Pierwsze miesiące 2021 r. były bardzo trudne dla oblatów z Madagaskaru. Niespodziewana śmierć ojca Jeana Didiera Zanadrafarary OMI, wielu oblatów zakażonych koronawirusem, restrykcje sanitarne związane z epidemią, pozamykane drogi i granice kraju, pozamykane kościoły, bieda i trudne warunki życia naszych chrześcijan – to wszystko bardzo nas przygnębiło. Dlatego też święcenia kapłańskie czterech nowych oblatów przyniosły nam wiele radości, pokoju w sercu i nowych sił do życia i do pracy.

W tym roku na miejsce święceń kapłańskich wybraliśmy parafię pw. świętego Jana Chrzciciela w Toamasinie, która jest także sanktuarium Bożego Miłosierdzia. To parafia na wschodnim wybrzeżu Wyspy, nad brzegiem Oceanu Indyjskiego. Jeden z nowo wyświęconych oblatów pochodzi z tej parafii, dlatego właśnie to miejsce wybraliśmy na celebrację święceń kapłańskich, które służą zawsze ożywieniu potrzeby powołań kapłańskich i zakonnych w całym Kościele.

Zgodnie z naszą tradycją dzień przed święceniami – w sobotni wieczór 17-go lipca – miała miejsce wieczorna modlitwa w kościele, połączona ze świadectwem życia, historią powołania czterech diakonów  i błogosławieństwem rodziców.

Msza święta w niedzielę 18 lipca rozpoczęła się o godzinie dziewiątej, trwała cztery godziny. Uroczyste, dobrze przygotowane tańce liturgiczne upiększają liturgię, ale też wydłużają czas trwania modlitwy. Mszy przewodniczył arcybiskup diecezji Toamasina, kardynał Madagaskaru, Désiré Tsarahazana. W święceniach uczestniczyło wielu księży pracujących w diecezji – oblatów, montfortanów, salezjanów, księży diecezjalnych. Przybyli też księża proboszczowie parafii,  z których pochodzą nowi kapłani.

Niedzielne czytania mszalne z szesnastej niedzieli okresu zwykłego bardzo pasowały do liturgii święceń. Była w nich mowa o dobrych i złych pasterzach. Źli pasterze wprowadzają zamęt i rozpraszają swoje owce. „Biada Pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z mojego pastwiska (Jr 23, 1-6). Te słowa posłużyły kardynałowi Désiré Tsarahazananie, jako zachęta do pełnej poświęcenia gorliwej posługi nowo wyświęconych oblatów.

Msza święta miała miejsce w nowym hangarze wybudowanym przez ojca Pawła Petelskiego OMI z parafią i wiernymi z Grupy Kultu Bożego Miłosierdzia. W tym miejscu co roku odbywają się diecezjalne obchody Niedzieli Bożego Miłosierdzia.

Na koniec mszy miało miejsce rozdanie obediencji, czyli przeczytanie listu od ojca Louisa Lougena OMI, generała naszego zgromadzenia, do każdego z nowo wyświęconych. List zawierał posłanie do pracy, a także ojcowskie błogosławieństwo.

Jeden z nowo wyświęconych otrzymał obediencję do oblackiej prowincji w Australii, drugi do prowincji Europy Centralnej (Niemcy, Austria, Czechy). Dwóch pozostałych oblatów posłano do pracy na Madagaskarze.

Przed święceniami długo modliliśmy się o dobrą pogodę, bo w Toamasinie, szczególnie w okresie zimowym, często pada silny deszcz i wieje mocny wiatr. W sobotę podczas próby liturgii tak mocno padało, że nie było słychać tego, co się mówi przez mikrofon. W niedzielę przed mszą trochę popadało, ale później była wymarzona pogoda – nie za zimno i nie za gorąco.

Po mszy świętej księża, bracia zakonni, siostry zakonne i zaproszeni goście zjedli dobry obiad w sali parafialnej. Zgodnie z malgaskim zwyczajem na koniec obiadu kardynał Désiré Tsarahazana powiedział słowa podziękowania i symbolicznie z nowo wyświęconymi i superiorem delegatury przeciął duże ciasto na znak potrzeby współpracy i podziękowania za nią.

Ojciec Mariusz Kasperski - Superior Delegatury