Moi Drodzy,

piszę ten list z wielką wdzięcznością Bogu i ludziom i chcę Was poinformować, że 5 kwietnia 2022 r. skończyła się moja siedmioletnia posługa jako superior Delegatury Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Madagaskarze i na Wyspie La Reunion.

Normalnie sprawowanie tej funkcji trwa sześć lat. Moja praca została przedłużona o jeden rok z powodu epidemii koronawirusa. Z reguły w czasie kryzysu nie zmienia się „dowództwa” i stąd ten dodatkowy rok.

Nasz superior generalny oblatów w Rzymie, ojciec Louis Lougen OMI, mianował nowym superiorem Delegatury ojca Alphonsa Rakotondravelo OMI. Jest to pierwszy oblat urodzony na Madagaskarze, który będzie pełnił u nas funkcję superiora Delegatury. Większość oblatów pracujących na Madagaskarze jest już pochodzenia malgaskiego, stąd właśnie decyzja, aby im powierzyć zarządzanie naszą pracą.

Ojciec Alphonse pracował na Madagaskarze przez wiele lat jako superior i ekonom w naszym Wyższym Seminarium Duchownym w Fianarantsoa. Od roku 2016 pracuje w Rzymie jako Dyrektor Biblioteki na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana.

Siedem lat pracy jako superior Delegatury to wiele Bożych łask, to czas przewodniczenia wielu uroczystym mszom świętym, to wiele międzynarodowych zebrań w różnych miejscach, wiele korespondencji w różnych językach, przygotowywanie trudnych, urzędowych dokumentów, rozmowy z biskupami diecezji, w których pracujemy. Ten czas to podejmowanie wielu decyzji dotyczących zmian misjonarzy oblatów na parafiach i misjach w buszu, podejmowanie decyzji o zakupie terenu na zakładanie misji w buszu i nowych parafii, to czas na decyzje o licznych budowach, szukanie środków finansowych na ich realizację.

Przez te siedem lat, dzięki licznym powołaniom zakonnym, mocno powiększyła się liczba oblatów w naszej Delegaturze. Jest nas obecnie :

• 51 księży oblatów;
• braci zakonnych;
• 40 kleryków w Seminarium Duchownym;
• 9 nowicjuszy;
• 12 prenowicjuszy, kandydatów do naszego Zgromadzenia.
  

Ta duża grupa ludzi wykonuje wielką pracę, ale jak wszędzie, gdzie są ludzie, tam – oprócz  radości – są też troski, takie jak poważne choroby, zmęczenie,  leczenie się w szpitalu, wypadki w czasie prowadzenia samochodu lub motoru (szczególnie w buszu), śmierć jednego ojca oblata, coroczne cyklony, epidemia koronawiruas, zamknięcie dróg i granic kraju z powodu restrykcji sanitarnych itd.

Wiele z tych rzeczy było dla mnie trudnych i  bardzo się nimi przejmowałem.

Dlatego bardzo dziękuję moim współbraciom oblatom, z którymi dzieliłem odpowiedzialność za Delegaturę na Madagaskarze.  Z całego serca dziękuję czterem radnym Delegatury: ojcom Gilbertowi, Henrykowi, Krzysztofowi i bratu Christianowi. Dziękuję ojcu Adamowi – ekonomowi Delegatury – za profesjonalną pracę i braterską pomoc.

Dziękuję Administracji Generalnej w Rzymie i Polskiej Prowincji z Prokurą Misyjną za braterską pomoc i wsparcie. Dziękuję biskupom diecezji, w których pracujemy za współpracę.  Dziękuję wszystkim oblatom za misjonarską pracę na swoich placówkach i siostrom zakonnym z naszych misji i parafii, komitetom parafialnym, inspektorom i katechetom z buszu, pracownikom naszych misji, parafii, Administracji Delegatury.

Wszystkim darczyńcom dziękuję za wszelką pomoc finansową, dzięki której mogliśmy pomagać ludziom w potrzebie. Dzięki temu udało się też na naszych misjach w buszu i w parafiach wybudować wiele budynków.

Bardzo dziękuję za wszelkie dobro, które od Was przez te siedem lat otrzymaliśmy na Madagaskarze, za Wasze modlitwy w intencji misjonarzy i za wszelkie wsparcie, które od Was otrzymaliśmy. Niech dobry Bóg wynagrodzi !

Moi Drodzy,

20 kwietnia wylecę z Madagaskaru na dłuższy urlop. W Polsce byłem ostatnio trzy lata temu. Przede wszystkim, po 27 latach pracy na Madagaskarze muszę i chcę podleczyć moje zdrowie, bo mam z nim trochę problemów.

Bardzo proszę o modlitwę o dobry przebieg leczenia w Polsce, żebym mógł jeszcze przez wiele lat pracować na Madagaskarze, służyć tutaj Bogu i ludziom.

Bardzo dziękuję! Niech dobry Bóg wynagrodzi! Z moją wierną, misjonarską modlitwą!