Chrześcijanie z Centrum Mangoro spotkali się w październiku 2021 r. w Marianinie, aby wspólnie ustalić programy duszpasterskie na rok 2022. Prowadził ich temat Synodu: «Komunia, Współuczestnictwo i Misja».

Podczas tego spotkania dokonaliśmy przeglądu tego, co zrobiliśmy, a następnie przejrzeliśmy projekty na nowy rok duszpasterski. To spotkanie trwało trzy dni. Wszyscy są zaangażowani w ewangelizację. Temu samemu celowi poświęcają się duszpasterze, inspektorzy, katecheci, doradcy i wiele innych osób. Wśród najważniejszych omawianych projektów była instytucja Komisji Liturgicznej, turniej piłki nożnej, odnowienie siedziby Centrum, kalendarz duszpasterski itp. Wszyscy zaangażowali się w wspólne podjęcie decyzji. Każdy czuje się odpowiedzialny za Kościół. Po zakończeniu spotkania odprawiliśmy mszę św. za to, by nowy rok liturgiczny przeżywać zgodnie z duchem synodu.  Innymi słowy, w jedności z Kościołem powszechnym idziemy razem w tym samym celu – ku życiu wiecznemu. Niech wszyscy prezentują się jako prawdziwi chrześcijanie, gdziekolwiek się znajdują. Takie spotkanie pokazuje, że jest wiara i że przylgnięcie do misji Kościoła daje wiele nadziei.

Po święcie naszego Zgromadzenia, 8 grudnia 2021 r., wyjechałem z Mahanoro na kilkutygodniowy obchód mojego buszu. Zacząłem w Benavony, inspekcja Ambodiharina. Zawsze towarzyszy nam inspektor oraz młodzież, która nosi nasze bagaże. Zapewniają nam także bezpieczeństwo w drodze. Przemierzając rzeki w małej łódce, przedzierając się przez wzgórza i góry, odwiedzając wspólnoty chrześcijańskie i małe kapliczki w niektórych wioskach, docieramy do Ambodifanarana, gdzie obchodziliśmy Boże Narodzenie. Ludzie witają nas serdecznie i radośnie. Każdemu, kto ich odwiedza oferują kawę. Ta tradycja to szacunku i radości. Częstują nas posiłkiem: ryż, owoce. Czasami w ciągu jednego dnia przynoszą nam nawet i trzy razy kawę i trochę lokalnego chleba.

W buszu ludzie żyją według okoliczności i dostosowują się do każdej sytuacji klimatycznej: upału, deszczu. Wszyscy są rolnikami i hodowcami, niektórzy sprzedawcami i handlarzami. Cena potrzeb dziennych (PPN) wzrasta w zależności od miejsca: zła droga i oddalenie, koszt transportu. Może to być kwota dwa razy większa niż w Mahanoro. Generalnie to ludzie, dokerzy, przenoszą na swoich barkach PPN. Buszowe taksówki docierają tylko do Betsizarainy, 16 km od Mahanoro. Ci wiejscy dokerzy niosą worki ryżu, cementu i wielu innych rzeczy aż 80 km od Mahanoro. Krótko mówiąc, ludzie są biedni. I to ubóstwo wpływa na życie Kościoła, a nawet na gorliwość w wierze. Dlatego wierni czasami nie mogą podróżować na niektóre nasze spotkania, nie tylko na wielkie uroczystości, ale także na spotkania, które przygotowują ich do sakramentów. Obok słabego transportu, ubóstwo to jedna z największych przeszkód w życiu chrześcijańskim.

Widząc warunki życia ludzi, czujemy się poruszeni i odpowiedzialni. Zachęcamy ich. Słuchają nas uważnie. W centrum Mangoro znajdują się 42 kaplice wspólnot chrześcijańskich. Są one zgrupowane w 11 inspekcji prowadzonych przez 11 inspektorów. To oni szkolą i nadzorują katechistów. Dzięki tej organizacji mogę przeprowadzać inne formacje, zgodnie z raportem inspektora. System ten ułatwia ciągłość pracy duszpasterskiej przy każdej naszej wizycie, a także podczas mojej nieobecności.

Jak napisałem na początku, ożywia nas duch Synodu, któremu przyświeca hasło „Komunia, Współuczestnictwo i Misja”, dlatego staraliśmy się poświęcić dużo czasu na tworzenie urzędów, takich jak: Komitet Centralny, Biuro Centralne FET, Komisja Liturgiczna, Logistyczna i Sportowa. Wszystko to odpowiada potrzebom Kościoła w naszych obecnych czasach.  Przyglądając się temu, co było dyskutowane na radzie duszpasterskiej w Marianinie na temat turnieju piłki nożnej, który chcemy zorganizować, uzgodniliśmy, że ten turniej rozpocznie się podczas odwiedzin w buszu przy okazji Wielkiego Postu i Wielkanocy 2022 roku. Wszyscy się zgodzili. Taka decyzja wymaga sporej uwagi, bo zanim kończy się każdy turniej piłkarski, są już spory i bójki na boiskach, nawet inspektorzy się ze sobą nie zgadzają. Wierzę, że ten turniej stanie się reformą i zjednoczeniem młodych ludzi w Kościele katolickim. Każdy chce tego samego celu.

Na święta Bożego Narodzenia w 2021 r. przybyło bardzo dużo chrześcijan. Każda wspólnota chrześcijańska miała swoich przedstawicieli. Dlatego odprawiliśmy mszę na terenie szkoły powszechnej. W czasie tego święta naliczono ponad 1000 wiernych. Sakrament chrztu otrzymało 65 dzieci, jedna para udzieliła też sobie sakramentu małżeństwa. Wszyscy byli zadowoleni. 

 Na koniec dziękujemy Panu za to, że obdarzył nas tym czasem łaski, w którym mogliśmy dokonać odnowy naszego chrześcijańskiego życia. Dziękuję także naszym współpracownikom. Dzięki nim mogliśmy realizować nasze projekty duszpasterskie ożywiane duchem synodu. Niech każdy znajdzie w Kościele swój osobisty wysiłek.

Dziękuję też wszystkim chrześcijanom z ośrodka Mangoro, z którymi współpracuję od półtora roku. Nasza praca przynosi wiele owoców w życiu Kościoła powszechnego.

Pour terminer, nous remercions le Seigneur de nous avoir donné ce temps de grâce, pendant lequel, nous avons pu apporter du renouveau dans nos esprits, et surtout dans notre vie chrétienne. 

Père Rasolonjatovo Eric OMI
Missionnaire en brousse