Radosna ceremonia ślubów wieczystych czterech scholastyków odbyła się w parafii pw. Świętego Eugeniusza de Mazenoda w Sahalawie – Fianarantsoa – w niedzielę 30 października 2022 r..

„Śluby wieczyste poprzedzi okres intensywniejszego przygotowania duchowego” (R 60d).

Od lewej na zdjęciu: Sch. Ewen Emediong Polycarp OMI, Sch. Ranaivo Panarivo Tsiory Faniry OMI, Sch. Ravelona Jean Brunot OMI i Sch. Randrianandrasana Jean Joseph OMI..

Ten czas przygotowań miał miejsce w sierpniu w Toamasinie, we wspólnocie prenowicjatu. Cztery tygodnie, cztery główne tematy. Pierwszy tydzień z ojcem Olivierem był poświęcony powrotowi do źródeł. Była to refleksja i pogłębienie historii założyciela, a zwłaszcza charyzmatów, na bazie których św. Eugeniusz założył zgromadzenie. Drugi tydzień był z ojcem Wenceslasem. Poświęcony był ślubom, jako definitywnemu zaangażowaniu się w Zżycie zgromadzenia. W tym drugim tygodniu spędziliśmy pół dnia z ojcem Alphonsem, przełożonym Delegatury. Mówił o pięknie życia oblackiego. Wraz z ojcem Alfredem przeżyliśmy trzeci tydzień. Tematem było życie wspólnotowe. W ostatnim tygodniu ojciec Tant mówił o misjach, a zwłaszcza o aktualnych wyzwaniach związanych z ochroną nieletnich i osób wymagających szczególnego traktowania. Te przygotowania kontynuowaliśmy w Fianarantsoa. Od 21 do 23 października odbyliśmy trzydniowe rekolekcje w Duchowym Centrum Św. Jana z ojcem Gabrielem, kaznodzieją Towarzystwa Jezusowego. Mówił o życiu konsekrowanym, o ślubach zakonnych w świetle definitywnego zaangażowania się, o życiu wspólnotowym itd.

W sobotę 29 października w kaplicy scholastykatu odbyło się nabożeństwo, podczas którego otrzymaliśmy błogosławieństwo od naszych rodziców.

Następnego dnia mszy św. przewodniczył o. Alphonse RAKOTONDRAVELO, przełożony Delegatury. Kilkunastu ojców koncelebrowało mszę św., kościół wypełnił się chrześcijanami nie tylko z Madagaskaru. Msza trwała ponad 3 godziny. Po Eucharystii zjedliśmy braterski posiłek z wszystkimi gośćmi: kapłanami, zakonnikami i zakonnicami, rodzinami. Podczas posiłku były tańce i śpiewy animowane przez naszych współbraci.

Sch. EWEN EMEDIONG Polycarp, omi

« Dzień nie taki jak inne »

Zaznałem w swoim życiu kilku dni radości. Ale ten dzień był wielki, niezapomniany i wyjątkowy, tajemniczy i szczególny. Był to dzień, w którym nikt nie mógł pozostać obojętny wobec ogromnej radości, jaka mnie ogarnęła. Co mogłoby wymazać z mojej pamięci wydarzenie tego dnia „przeszłego i teraźniejszego”? To wydarzenie, które wypełniło moje serce szczęściem, którego nie mogą zapewnić pieniądze. Szczęście, którego najciemniejsze chwile mojego życia nie mogą zawładnąć. Ten błogosławiony dzień, w którym dobrowolnie, oficjalnie i otwarcie powiedziałam Bogu wieczne „tak”. Jakże piękne jest całkowite i ostateczne oddanie się Panu i służbie Kościołowi. Cóż za łaska i duma, gdy powierzamy się nieodwołanie zgromadzeniu oblatów. Za ten cud niech imię Boga będzie uwielbione na wieki. To był naprawdę dzień jak żaden inny. Ten dzień na zawsze będzie obecny w moim życiu.

Sch. RANDRIANANDRASANA Jean Joseph, omi

«Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie» (Jn 2, 5)

Są to słowa Dziewicy Maryi skierowane do sług na weselu w Kanie. Złożywszy śluby wieczyste, rozpoznaję ponownie i na zawsze radość bycia misjonarzem Jezusa Chrystusa w Kościele i w zgromadzeniu. Jak słudzy uważni na słowo Maryi – przygotowuję się również, jako jej oblat, do wypełnienia wszystkiego, co Jezus mi powiedział i powie na temat mojej misji, którą mam do spełnienia. Jestem dumny z tego, że jestem oblatem i jestem gotów poświęcić się misji Kościoła i zgromadzenia do końca życia, pomimo trudności i przeszkód, które mam do pokonania, którym trzeba stawić czoła. Mając Jezusa za pasterza, jestem szczęśliwy, bo niczego mi nie brakuje. Boże, pomóż mi.

Sch. RANAIVO PANARIVO Tsiory Faniry, omi

« Oto ja, poślij mnie » (Is 6, 8)

Przede wszystkim dziękuję Bogu Wszechmogącemu za wszystkie łaski, którymi mnie obdarzył. Pragnę wyrazić wdzięczność wszystkim osobom, które towarzyszyły mi i pomagały mi od pierwszego kontaktu z naszym zgromadzeniem do dzisiaj. Dziękuję moim rodzicom, wychowawcom, wszystkim formatorom, kolegom oblatom, kaznodziejom, a także naszemu przełożonemu Delegatury i jego Radzie. Dzięki nim mogłem całkowicie związać się poprzez śluby wieczyste z naszym zgromadzeniem. Pragnę podziękować moim rodzicom i krewnym za ich obecność podczas całej uroczystości oraz udzielenie w sobotni wieczór błogosławieństwa. Uroczystość przebiegła pomyślnie i była dobrze zorganizowana – dzięki wszystkim, którzy brali udział w przygotowaniu i realizacji tego zadania. Jeśli chodzi o liturgię, obrzęd błogosławieństwa w sobotę wieczorem w kaplicy scholastykatu pw. św. Eugeniusza de Mazenod – to był dobrze przygotowany. Następnie liturgia niedzielnej mszy św. w naszej parafii w Sahalawie pomogła nam w modlitwie i dobrym wypełnieniu naszych wieczystych zobowiązań. Jednym słowem – jestem bardzo szczęśliwy i zadowolony z tego, jak zorganizowano cała uroczystość.

Sch. RAVELONA Jean Brunot, omi

«Całe me życie będę Cię błogosławił Panie» (Ps 145, 2a)

Przede wszystkim mam przyjemność przedstawić wam, kim jestem. Pochodzę z dystryktu Vavatenina, diecezji Fénerive-Est. Do zgromadzenia, czyli do prenowicjatu wstąpiłem w 2012 roku. Byłem dwa lata prenowicjacie. 4 września 2014 r. rozpocząłem nowicjat w Ambinanindrano, a 8 września 2015 r., pod koniec nowicjatu, złożyłem tam pierwsze śluby czasowe, które składałem 7 razy w następnych latach. Teraz zostałam dopuszczony do ślubów wieczystych. To dla mnie wielka radość. 30 października 2021 roku złożyłem to ostateczne zobowiązanie wobec Zgromadzenia. Byłem i jestem bardzo szczęśliwy, bo czuję, że całe Zgromadzenie poprzez obecność ojca Alphonse’a, przełożonego Delegatury Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Madagaskarze, definitywnie przyjęło mnie do rodziny oblackiej. Ze swojej strony jestem gotów poświęcić całe swoje życie Bogu, Kościołowi i naszemu zgromadzeniu, pomimo wszystkich moich słabości. I proszę o pomoc Ducha Świętego – abym mógł wielbić Pana przez całe życie.

Wspólnota seminaryjna OMI
Fianarantsoa - Mahamanina